İşte yıllar.
İşte biz
Kıskıvrak sarmalanmak için
Ortak sanrılarımızla birlikteyiz.

Fırçasından ruh bulan
İspanyol ressamların tuvallerindeki portreler gibi
Ocak başındaki gecelerin loş ışığında gülümsemeliyiz

Dokunduğumuz her iz’e sinen eylemlerimiz
Yer bulmalı ertelenmeyen öykülerimizde
Her gecenin büyüsü bizi çağırmalı
Bir ömür boyu yurt edineceğimiz kentimize
Hep başka sular olmalı orada
Denize ulaşan sokaklara benzercesine
İçin için çınlayarak akıp gitmeli sevinçlerimiz

Sonra bir ürperti yayılmalı ulaşılmaz doruklarına sevi’nin
Dalga dalga vurmalı sevda
Ayın öteki yüzünde tenimize

Ağaran günde yıldızların teker teker eridiği saatlere değin
Usul usul büyümeli içimizdeki hazlar
Bölüştükçe avuç avuç parıltıları
Dinmeli sızılar.

Bir ömre
Bir tek yaşamın yetmediğini bilmeliyiz
Köpüklü bir ırmağın suladığı vadimizde
İnadına birlikte filizlenmeliyiz

Necdet Arslan