Ellerin ellerinde olsun isterdim
Gözlerine bakarken ellerini tutabilmek,
Hiçbir şey düşünmeden ellerinde ölebilmek.
Tutabilmek sıcaklığıyla sımsıkı ellerini
Görmeni isterdim yüreğimdeki sessizliği
O an anlardın işte içimdeki sensizliği
Kaybolup giderken varlığın içten içe
Dokunabilmekti beklide hayaldeki sevgiliye

Ellerin ellerimde olsun isterdim
Seni ve varlığını doyasıya yaşayabilmek
Ve seninle sonsuzlukta olabilmek
Hayalinle yaşarken rüyalarda
Görüvermiştim seni biran karşımda
Bakışlarında esen ürkek göz süzüşün
Kirpiklerinde saklı gibiydi gülüşün

Ellerin ellerinde olsun isterdim
Yüreğindeki sıcaklığı duyarcasına
Ermek ister gibi vuslatına
Utanmalarımda saklıydı bakışlarım
Her kaldırışımda biraz daha derinleşti gözyaşlarım
Yanlış bir şeyler olur diye sarıveriyordu korkularım
Allak bulak olmuştu zaten duygularım

Ellerin ellerimde olsun isterdim
Denizler gibi engin gözlerine bakarken
Yüreğe gömülen sevdaya dalarken
Saflığımı,aptallığımı yansıtır gibi sana
Anlamsız cümleler kurar gibi yenildim heyecanıma
Ayrılığın saati gelince akşamın ufkunda
Umut bile kalmamıştı sevdadan yana.

Ellerin ellerimde olsun isterdim.
Hüzün çiçeklerini gömmemek için yüreğime
Sımsıkı sarılmak isterdim doyasıya ellerine.
Olmadı işte zaten olmayacaktı da
Hayalden öte gitmezdi bilirim ,kalırdı lafta.
Ayrılışınla besbeter ettin beni ve bu bedeni
Yüzümde yansıyan çökmüşlüğüm gibi.

İsmet ÖZTÜRK Ankara 11.02.2010