1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1173
Okunma
sen ne zaman aynaya baksan
ben kırıldım apansız
her bir yanda paramparça bir
ben bulurdun senden arta kalan
görmek istediğim kırıklarıma dokunurdun
ben hep kanardım
oysaki ben bana bakan bir çif-te
gözle vurulmuştum
ilk kez vurulmuştum
ilk kez düşmüştüm külçe gibi
yalnızlığın ortasına
sessiz kimliksiz
meçhule bağırıyorum şimdi
sesim yankısını arıyor
yok sesimin karşılığı
kırılıyor aynada karşıtı olan herşey
yoksun artık var olan sen
Cevap Yaz