kumbara
Gittikçe küçülen bir çemberin tam ortasında
Uzaklaşıyorum sevdiğim kavramlardan Çocukluğumdan daha ürkeğim artık Her doğum bir ölümü Güneşin batışı bir sonu hatırlatıyor Aynalar neden korkutur insanı Eski resimlere hüzünlü bakışlar bir korku var anlayamadığım yetmeyen dünlerimin yaşayamadığım heveslerimin çözülmeyen düğümleri belki bu duygu Kumbaramı kırma vakti geldi Yeterince birikmişliğim olmalı Yarınlara Ve anlamalıydım Zamanın bu kadar masum olmayacağını |
Tebrik Ediyorum . . .
Saygılarımla . . .