2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2017
Okunma
Hafiften esiyordu akşam rüzgarı
Ne ses,ne çığlık,ne de gözyaşı
Fırtına öncesi sessizlikti
Kimsenin bilmediği
Yarı karanlık gecede
Bir tek ay ışığı
Bir de karanlıkları yırtan bir renk:
KIRMIZI
Belki kan’dı bu:Ölümün habercisi kan
Ya da kızıl renkli bir buluttu ağlayan
Belki alev renkli bir kuş’tu çırpınan
Yahut kaybolmuş bir renk:Ateşten arta kalan
Asi ruhumun izdüşümü
Yansımıştı rüzgara
Gözüpekti benim gibi
Ateşe,havaya,suya
Aldırmıyor gibiydi
Maviler değişti,
Lacivert oldu sanki
Ruhuma hükmeden herşey
Delirmiş gibiydi
Dalga hırçın,rüzgar asi,ben öylesine
Ne olur artık,bana aşktan sözetme
Hırçın dalga vurma,
Yoruldun artık.
Deli rüzgar esme,
O gelmez artık...
Cevap Yaz