Taşlamayı sevmem,dostluktur karım.
Taşların tozuna alışamadım
Aşkı yudumlarım meşke dalarım
Efkarın pozuna alışamadım

Bir ceylan bakışlı en son nedenim
Girdiğim her gönül kıblemdir benim
Aşkın ocağında yanar bedenim
Ateşin közüne alışamadım

Bitmiyor Dünya’mda çileler gamlar
Sarhoş etti aklı içtiğim demler
Beş vakte az dedi bazı imamlar
Gece namazına alışamadım

Gönlümün bezinde böyledir duruş
Siyasi düşüncem sevgide yarış
En büyük ülkümdür Evrensel barış
Kavganın tozuna alışamadım

Baştan yıktı beni yokluk ayazı
Çağırsam kim duyar sefil niyazı
Sabır pişiriyor kaynanam kızı
Bir de o kazana alışamadım

Nasıl seviyorlar aklım ermiyor
Gönlüm o müzikle sefa sürmüyor
Batı ritmi bana ilham vermiyor
Popuna cazına alışamadım

Mızrabımı yar eyledim tellere
Türkü yaktım güzellere,güllere
Uyamadım bazı zor usullere
Şu bozuk düzene alışamadım

Her iki Mustafa sevgi ışığım
Onlarla bezendi YAVUZ beşiğim
Sarı saça-mavi göze aşığım
Herkesin gözüne alışamadım

Aşık Yavuz
(Ramazan Yavuzarslan)