Sen hiç dağdaki kırçiçeğine sordun mu özlemin ne diye..
Yaa daldaki bülbüle..
Ya da derenin yanına uzanmış sümbüle..
Ufukta batan güneşede sormadın değil mi..
Ardı sıra kendini gösteren ay’a..
Sakın ona eşlik eden yıldızlarada mı sormadın sizin özleminiz ne diye..

Ben sordum..
Hepsinin özlemleri senmişsin..
Özlemleri güzellikmiş çünkü..
Güzel olana verebilmek,
Ona seslenebilmek,
Onu ısıtmak,
Ona ışık olmak ve Onun eşsizliğini gösterebilmek..

Tek başıma değilmişim seni özlerken...



Seni özleyebilmek ne güzel..
Gülüşünü,bakışını,dokunuşunu hayal etmek her an
Yanında olabilmeyi umut etmek,
Yanındayken de kalbinin atışını hissetmek ne güzel..
Geceleri yastığa,yorgana senmişsin gibi sarılmak,
Burnumdan hiç eksilmeyen kokunu içime çekmek ne güzel..
Hayaline dahi olsa hislerimi fısıldamak,
Binlerce kez seni seviyorum demek ne güzel..

Aldığım nefeste olman,
Ve ömrümün bu nefesle son bulmasını dilemek ne güzel....


Merve IŞIK 11/02/2010

İZMİR