seni anıyorum arkadaşım....
bugün ortaklıgımı bozdum kaderle,
oturdum mehyan köşesine ezelden kalan kederle,
bir seni içtim bir de beni içtim!
sensizliği tam ayrılıgın zirvesinde yaşadım.
gülüşlerimiz kare kare gömülüyor içtiğim kadehlere.
yakıyorum en katilinden bir sigara,
seni çekiyorum içime zehir zehir.
sana ulaşmak içindir bu can cefa,
sensiz sürülür mü bu dünyada sefa?
kendim kendimle zehirliyorum,
burası çok soğuk be arkadaşım.
kimliksiz gölgeler geçiyor gözlerimin önünden.
seni işaret ediyor tüm militan bakışlar.
bilirim dogrusu yoktur siyasetin,
en namusuzundan yapılır sözsanatları.
sen yoksun ya şimdi ben ölüyüm be arkadaş.
sahipsiz bir mezardır sensiz bu hatıralar.
sana ancak uykumda ulaşabiliyorum,
sohbetimiz katil bir gardiyanla son buluyor.
işkence sesleri bölüyor gece uykumu,
haykırışların dagılıyor gecede acınla sızlayan yüreğime.
sensizliği yaşıyorum her her anımda.
yoklugun kayıp bir ruh gibi aranır da aranır.
sensizliğin diğer bir adıdır mahkumluk.