Ben neden hep böyleyim,
Bilmem ben cahilmiyim,
Yaşayan bir serseriyim,
Kimseye bir şey diyemiyorum..

Yaşamdan hiç zevk almıyorum,
Kimseye içimi aktaramıyorum,
Çünkü ben hiç yaşamıyorum,
Ben şu an yaşayan ölüyüm…

Dilim var anlatamıyorum,
Dertlerimi anlatamıyorum,
Cahilim öyle yaşıyorum,
Sonu olmayan bir yoldayım..

Gerçi çok anlar yaşadım,
Cahil olarak hayat yaşadım,
İçimdekileri tam aktaramadım,
Bu dünyada hiç yaşamadım..

Tüm kapılar kapandı yüzüme,
Ne ve nasıl anlatayım halime,
Dertlerimi aktarayım birisine,
O zaman olmazdı bana işkence,

Gözlerim kimseleri görmüyor,
Yaşanıyor ama görülmüyor,
Yaşamdan zevk de alınmıyor,
İşte böyle yaşarken ölünüyor…

Kişiler neler görüyor bilinmez,
Zamanla her şey yaşanıyor,
Yaşadıkça hiç anlatılamıyor,
Bazı şeyler açık anlatılamıyor..

Kör kuyuda kaybolunup gidiliyor,
Güzel olayım dedim kötü anlaşılıyor,
Artık beni kimseler görmüyor,
Çünkü bu adam artık yaşamıyor…

Kahrediyorum bazen yaşamıyorum diye,
Bir kez olsun anlaşılamıyor niye,
Atmışım çıkması güç bir köşeye,
Neden yapılıyor bana bu işkence..

Ben böyle geldim dünyaya,
Neden yaşamıyorum hayatta,
Ben neden böyle oldum yaşamda,
Feryatlarımı aktaramıyorum dünyada…,