Bir ara aynaya denk geldi yüzüm.
Hatırladım:
Ben bugün düşlerimi unuttum.

Hırkamın düğmesi düşmüş,
Buldum, dikiyordum ki
Düşlerimi unuttum!

Dışarı çıkıp biraz dolaşmak istedim.
Dağ havası vardı
Temiz, soğuk ve keskin…
Düşlerimi unuttum…

Yemek zamanı geçmişti
Açlık hissetmiyordum
Çayı tercih ettim,
Düşlerimi unuttum…

Pencereden sokağı izledim
Çantamı düzenledim
Bir iki kitapla eylendim.
Bardağımı yıkayıp taze çay aldım
Yazmak istedim
Ki
Düşlerimi…

ezgi ç.
07.02.2010

Paylaş:

2 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (4)

5.0

100% (4)

Nasıl... Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Nasıl... şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Nasıl... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Zgüneş, @zgunes

10.2.2010 03:20:59

5 puan verdi

Ne zaman kıyısına gelsem ben, bir ovadan kopup gelen rüzgar çeviriyor başımı sanki dizelerinde.
Bir hal nasıl olurda bu denli usul ve derinden bir okşayış gibi konuşur şiire?
Bu bir usül olması ziyede yaradılış güzelliği belkide -ki kendinden.

Şiirinin kendince bir dili var sarıyor, dinleştiriyor duruluğu. İyi ki yazıyorsun sevgili sarı yapraklar!
Dileklerim kalemini taşıyan o ruh hep yazsın için.
Sevgiler ve saygılarımla.

Murat Çakır (şeker29), @muratcakir-seker29-

8.2.2010 23:38:58

yüreğiniz dert görmesin güzeldi

mordağlarınkaçağı, @mordaglarinkacagi

8.2.2010 23:33:22

sade duru ve yalın,
bir o kadar düşsel...

saygı ile / sarı yapraklar

kafka_labirenti, @kafka-labirenti

8.2.2010 23:27:19

5 puan verdi

Şiirde bir gelişim var. Kendi içinde bir devinim. Yüklemler şiirde bira fazla olsa da rahatsız etmiyor. Ki bu şiir dikkatlice okunmalı. Özellikle son kısmı bir zekâ göstergesi. Düşlerimi unuttum bir tekrar içeriyor. Her eylemin içinde... Sona gelindiyse iki anlam çıkıyor "Düşlerimi...." diyerek;

1) Unutuşun kendisini unutmak...

2) Düşleri ne yaptığını bilememek. Yani unutuşun kendisi olmak.

Bu anlamda şiirin kurgusu zekiceydi. Tebrik ederim Sevgili Sarı Yapraklar...