3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
821
Okunma
kendi zamanından
değer sessizce
avuç
avuç
döker...
ardında;
küçük
bir
ışık,
silinmiş
gibi...
aynı
kutba
bakan.
yaramaz
yıldız
bahçesinde
kovalar.
arkasında
deniz
kızları
sularına
yatmış...
bir
okyanus
olur.
ne
hüzündür bu!
(taş
basamakta
unutulmuş
bahçen
aynı
kapıya
açılır
dı
oysa
hala.)
LaraAçanba
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Cevap Yaz