Gün tepede kavurur
Ekin tarlada kurur
Çaresizliğim yüzüme vurur
Çıkıp gelsen diyorum

Yokluğum ellerimde
Geriye kalan yoksulluğum
Bir avuç umut hasadım
çıkıp gelsen diyorum

Kış erken inecek
Dağların doruklarından
Bin kat daha artacak çaresizliğim
Kar altında kalacak umudum
Çıkıp gelsen diyorum

Yorgunum yokluğundan ezik yüreğim
Direniyorum dişimle tırnağımla
Bir başka bahara kalsın istemiyorum umudum
Çıkıp gelsen diyorum

Yüzüme bakar durur
Karnı aç çocuklarım
Yitirmekten korkarım direncimi
Kursağımda saklamam bir lokma ekmeği

Yorgunum
Çıkıp gelsen diyorum
Kar altında donacak umudum
Gelmeyeceksin bilirim
Kendimden değil
Bu körpe umutların
Yitimindendir korkularım

Yorgunum
Son bir inatla direneceğim
Gelmeyeceksin bilirim
Geride alnı açık kalacak ölümüm
Direncimi miras bırakacağım
Tırnaklarıyla açlığı parçalayan çocuklara
Bileceğim inadına tutunacaklar yaşama
Gelmeyeceksin bilirim
Ben senden çoktan kesmiştim umudumu
Direncim için
Umut besledim
Gidiyorum

Hoşça kal………………….
Eyüp DOĞRU
06. ŞUBAT 2010
ZMİR