Anlıyorum
Anlıyorum, görüyorum;
Yağmurlar hep seni bulmuş
Delicesine yağan…
Fırtınalar hep seni savurmuş
Bir kuru yaprak gibi…

Yüzün taze açan bir çiçek,
Gözlerinin derininde……
Ama yorgun kolların, ellerin
Uçamayan bir kelebek…
Küçücük omuzlarına felek
Çok erken vurmuş ağır yükleri…
Ama yüreğin ne büyük ki,
Sığdırmışsın birçok sevgileri,
Saklamışsın birçok dertleri…

Kalabalıklarda yalnız kalmışsın
Sahte güllerden, gülüşlerden
Nasibini almışsın
Boş çıkmış dostluk treni…
Hep dinleyen sen olmuşsun
Ama dinleyen olmamış sanki seni…
Yüreğin ağlarken için için
Yüzünde gülümsemelerin eksik olmammış
Gülmüş ve güldürmüşün birilerini
İçine akıttığın, gizlediğin gözyaşlarını
Gülsuyu olarak sunmuşsun senelerce
Bir yudum su diyenlere…

İstersen şimdi dinle beni;
Okyanus yapma gölleri
Diken sanma bütün gülleri…
Elbette senin için de
Elbette fırtınalara direnecek
Vardır sığınacak bir liman, bir gemi….