Gözlerin mavzer olur vurur beni,
Bakışların ateşten kurşun gibi,
Yere düşmüş gül cemalin neden?
Yoksa utancından mı bakamazsın bana,
Aklına mı gelir bir zamanlar sevdiğim seni,
Ellerin niye titriyor ayaza tutulmuşçasına,
İstanbul görmüşlüğünden midir ki?
Dudaklarına al düşen gururun.
Hadi git yoluna, git başkalarınca sevil.
Sen anlayamazsın sevdayı daha çocuksun.

Bir kış gecesinde sokmuştu aklıma anam,
Sevmişti seni kızı gibi, sağlammış mayan,
Karşı durmuştum düşmana karşı duran asker gibi,
Sen nerden düştün ızdırap gecelerime bilmedim.
Bir anda sevmiştim seni, kıymet bilmezmişsin.
Çok pişman oldum sana vurulduğum için,
Ne kadar kızdım şıpsevdi gönlüme,
Hani imkânım olsa çıkarıp atacaktım ateşe,
Ne gereği vardı, zaten ben yanmıştım bir kere,
Usul usul kaybettim hayalini düşlerimden,
Harf harf sildim ismini görünce kibrini,
An geldi bir anda vazgeçtim senden,
Anladım ki büyümesini bilmeyeceksin sevdamla,
Meğer sevilmeye değmezmişsin sen.
Yapayalnız kaldın katran karası gururunla,
Kapalı bulursun gönlümün kapısı bana dönersen.
Üşütür seni ortasında kaldığın yokluğum.
Sen aşkı bilemezsin asla daha çocuksun.

Ne oldu şimdi söyle bana kendince,
İstanbul gördün de, adam mı oldun sandın.
İhanetler vurunca seni hoyrat gönüllerde,
Zamanı gelir elbet kadir kıymetimi anlarsın.
Anlarsın anlamasına da ne fayda,
Ben senden alıp gölgemi gitmişim bir kere,
Bırakmamışım teninde pamuksu bir dokunuş,
Dudaklarından esirgemişim dudaklarımın ateşini,
Hadi dik mavzer gözlerini, vur bakışlarınla,
Utancından mı bakmıyorsun gözlerime yoksa
Utanma sakın benden, utanacaklarınca sevil,
Adın düşerse Allah alsın canımı, adın düşerse dudaklarıma,
Bir ömür düşmez asla bunu da böylece bil!
Neden bakmıyorsun gözlerime,
Neden titriyor ellerin, ağır mı geldi sana gururun?
Hadi git işine yolun açık olsun güzelim.
Ateşimde yanmaya layık değilsin daha çocuksun.
Seni ben değil, bendeki seni sen tükettin.
Seni benim gibi seveni sanma bulursun.
Çünkü sen sevilmeye layık değilsin.
Çünkü sen büyümemişsin daha çocuksun.

BAKİ EVKARALI