ÇOCUKLAR…

Çocuklar kestiler artık ümidi ağlamalardan
Zira yamyamlar artık ceninle besleniyorlar
İçlerinin çirkefliği okunuyor suratlarından
İnsan özütü sürünerek süsleniyorlar

Kozmetikler, rujlar, farlar, boyalar
Duydum ki cenin artığından yapılıyormuş
Birer birer deşifre ediliyor menfur foyalar
Ayrıca başka tıbbi atıklarda katılıyormuş

Sonra al, sür, sürüştür onu orana burana
Modernsin ya ulan aman nazar değmesin
Tiyatroda seyretseler ne Karmina Burana
At bir daha aşağı gömleğinin düğmesin

Çocuklar ah çocuklar bizim geleceğimiz
Başlarına bela görür oldu tankolar sizleri
Bilmiyorlar hepsi de akılsız ve beyinsiz
Birkaç kuşak sonra silinip gidecek izleri

Sonu nicedir ekinle ve nesille uğraşanın
Kök kurutmayı melunca irtikâp edenin
Biliyorum dünyada tek kalmak amacın
Muharref kaynaklardan eblehçe nedenin

Eskiden yamyamlığın bir biçimi vardı
Yenilecek adaylar rastgele seçilmezdi
Sizin yönteminizle herkesi korku sardı
Tavrınız “İnsanlık” denen kavramı ezdi

Nefsi nefsi diyerekten çocukları ittiniz
Oysa gözlerinde parlardı yaşama heyecanı
Cahiliye devrinden de gerilere gittiniz
Bu ki insanı istismarla yücelme hezeyanı

Çocuklar tümünüze karşı yüzüm kara
Sizleri bu zalimlerden koruyamadım
Biliyorum asla hakkım yok, yok intizara
Şikâyetse hakkınız, yitik şairdir adım

İhsan POLAT 01.02.2010 İspir