Gözlerinde bir parçacık sevgi aramaktı benim çocukluğum,
Oysa sen severken bile acıtıyordun canımı...
Bir fotoğrafımız var hani, ben ağlıyorum,gözlerim kan çanağı...
Bak ben yine ağlıyorum baba...
Ama sen yoksun bu kez yanımda.

Huzurlu günlerin azalışıydı benim çocukluğum,
Her gün daha başka bir korkunun kendine yer edindiği ruhum,
Bir gün huzuru çok gördü kendine...
Hiçbir şey bu kadar mükemmel olamaz diyerek yattığım derin uykum,
Paramparça bir gecenin siyahına uyandı.

O gün bugündür huzuru çok görüyorum kendime baba..
Yıkıp geçiyorum mutluluğu!
Sevindiğim hayaller, ya da bir düş sokağının sakinleri,
Ben hala susam sokağındayım baba...
Ama sen yoksun bu kez yanımda.

Bir çikolata fabrikası kurabilirdik oysa,
Sermayeyi kediye yükleyebilirdik.
Paramız ya da son model bir arabamız yoksa, yürüyerek de gidebilirdik
Harikalar diyarına...
Ben yine giderim, ama sen yoksun bu kez yanımda.

Unuttum, seninle teybe takıp dinlediğimiz şarkıları,
Unuttum pazar kahvaltılarını,
Unuttum verdiğin nasihatlerin çoğunu,
Bir tek korkularımı unutamadım baba,
Ama sana bunu anlatamıyorum,
Çünkü sen yoksun bu kez yanımda.

F.Aydemir
3 Şubat 2010