Aslanlar tahtına oturdu kediler,
Fareyle dost olup, beraber yediler.
Dostlar duysun diye, çok miyav dediler,
Dağlar dayanmadı, hazırı yediler.

Tilkiyle, çakallar, örgütler kurdular,
Aslanları tek tek, arkadan vurdular,
Vatanım önünde, yaramaz urdular,
Pastalar bitince tabağı yediler.

Memuru, köylüyü, hepten unuttular,
Tahsilli cahili dahi uyuttular,
Fakirin gözünde, büyük umuttular,
Şehit askerlerin, hakkını yediler.

Toprağımı Yahudilere sattılar,
Oylarını alıp, sırtüstü yattılar,
Mallarına her an, ilâve kattılar,
Gazi polislerin, hakkını yediler.

Beş yılda kapıdan oy diye baktılar,
Her kesime yeşil ışığı yaktılar,
İpe ayakkabı tekini taktılar,
Doğmadık bebeğin, hakkını yediler.

Dursunî yanıldı, gerilerde kaldı,
Hortumcu kalbine, korkuları saldı,
Sadece seyretti, çalan daha çaldı,
Mevta insanların, hakkını yediler.

DURSUN YEŞİL