1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2104
Okunma
Ciğerim yaralı vardım yanına
Gerilmiş oturur makam koltuğuna
Düşman gibi bakar gözleri bana
Yakışmıyon o koltuga sen ruhsuz
Ne halimi sordun ne hatırımı
Bir bıçakla da sen deldin kalbimi
Bu koltugun eri sence böylemi
Yakışmıyon o koltuga sen ruhsuz
Açtın masandaki çekmece gözün
Gösterdin kan kaplı silahın yüzün
yargısız fikrinle köpürüp durdun
Yakışmıyon o koltuga sen ruhsuz
Bir silaha baktım birde yüzüne
Tüküreyim dedim alçak gözüne
Değmez dedim sonra ruhsuz birine
Yakışmıyon o koltuga sen ruhsuz
Bu meslek kutsaldır taşınır ruhta
Sen gibi ruhsuzlar ne gezer burda
Adam otururdu ezel orada
Yakışmıyon o koltuga sen ruhsuz…
Cevap Yaz