80
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
3261
Okunma

Hasret hüzüne boğar, yolun izin beklerim
Cellâdım akşamlara, ağlar içim dökerim
Duygular yalın ayak, özlemini çekerim
Hayatımı zor eden, bu yokuştan usandım
Gönül terazisinde, yazdım arzuhalimi
Ne feryadımı duyar, nede bu ahvalimi
Yaşanan müşkül hayat, kimse bilmez halimi
Yaz baharımı üşüten, ayaz kıştan usandım
Sarıldım bu çileye, sürgün gibi yaşarım
Diyar diyar dolanır, dağı taşı aşarım
Her gün bir taraftan, esen derde şaşarım
Acılara gark eden,dertli baştan usandım
Kabuk bağladı yara, tas tas hüzün içerken
Çektim bunca cefayı ,dikenli yol geçerken
Fersiz cılız düşlerim,birer birer göçerken
Serime yağan onca,toprak taştan usandım
Sesiz sedasız uçtu,bu ömrü çalan yıllar
Tipi sardı umudu,menzile varmaz yollar
Vefa gelmez kimseden,canı sarmıyor kollar
Lokmamı zehir eden,ekmek aştan usandım
Görür kör umutlarım,esmez sevdamın yeli
Sarı gülün içinde,saklı saçının teli
Arayıp sormaz bir kez,ölüye saymış belli
Özüme hançer vuran,gözden kaştan usandım
IŞIK Dersini almış,yarına boyun büker
Yıkılası bu dünya,herkes bir yana çeker
Ah deyip de ağlarım,yüreğim hüzün eker
Göz yaşımı sel eden,bunca yaştan usandım
Azimet IŞIK Şile İSTANBUL
not: şiirime yorumuyla anlam katan Gamze DAĞ bacıma saygım çokçadır
5.0
100% (50)