Bir papatyam vardı dört mevsim açardı
Utangaç ürkek korkak ama beni yalnız bırakmazdı
Bir papatyam vardı söz vermişti bakışlarını bakışlarımdan ayırmayacaktı
Bir papatyam vardı benden kaçmayacaktı
Bir papatyam vardı benden hiç ama hiç ayrılmayacaktı
Çoooook uzaklardada olsak ayrılmayacaktık
Kimse ama hiç kimse onu koparamayacaktı
Ben hep onun için hep onun için var olacaktım
Asla onu kurutmayacaktım ,ona yağmur olup su verip onu kurutmayacaktım
Amaaaaa
Bir gün bir fırtına çıktı esti savurdu ikimizide uçurduuu taaa uzaklara
Ona ayırdığım suu yetmedi onaa
Sulayamadım papatyam seni
Kuruttum seni...
Senden çoook küçük bir papatyam daha vardı
Ağladı inledi sana ayırdığım son suyumu ona verdim kuruttum seni  biliyorum affetmezsin beni , papatyalar her bahar açar,
Nolur ama noluuuuuuuur bu baharda aç benim için papatyam …. seni nekadar sevdiğimi ben bilirim papatyam