18
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1978
Okunma
Bilmem neden sevgili
Bugün bende sen yoksun
Karanlık kaldı kalbimde
Ağarmıyor şafağım, sen yoksun
Hani gecelerimde sessizliğime katılırdın
Yola çıkardın hülyalarımda
Işık ışık açardın gölgeleri
Her tarafım gölge doldu ama sen yoksun
Her yara kanıyor tenimde
Alışık olmayan hüzün çiçekleri açıyor
Koynum karanlıklarla doluyor
Hasret kalıyorum dilinden şarkılara
Kulaklarım can kesilirdi sesine
Ses gelmiyor sol yanımdan, sen yoksun
Mevsimler asırlar gibi oldu
Hala kışımda zemherilerdeyim
Ölüm giydi dünyam, ötelerde direnmekteyim
Buz kesti tenimi akarken nehrinde
Resmine baktım yine dün gece
Dolaştım avare avare şehrinde
Silinmiştin ülkemden, sen yoktun
Sen yoktun sevgili
Durduğum pencerenin önünde
Açılmadı kapılar bekledim saatlerce önünde
Haber vermediler, haberinde gelmedi
Düştüm kuyuya, ses verdim kimse duymadı
Ne gören vardı, nede ağlayan, sen yoktun
Direndim, bekledim sabahın olmasını
Heyhat! ki; güneş çok tan kaybolmuştu
Küsmüştü geceye, saklanmış dağların arkasına
İşte bak! yangınlarım başladı yeniden
Tutuştu ta derinden gözlerimde
Aradım sıcaklığını, ateşin söndü dediler
Ben çoktan başladım üşümeye
Donuyordu yüreğim,akmıyordu kanım,sen yoktun
Bakındım sağımdan soluma, dokunmaya çalıştım
Nafileydi yollar kapalı, yoktun sen gözlerimde
Biri seni çalmış, bulamadım gerçek yerinde
Gitmişsin sen, göçmüşsün yüreğimden
Sevgiler koydum anıtına…
Karanfiller….onlarda yoktu
Çünkü; sen yoksun
Çoktan susmuşsun susmuşsun …susuşuma…
Yok oldu dediler!…
01/2010
Hayrettin
5.0
100% (12)
Cevap Yaz