geceler neden bu kadar sessiz
neden bu kadar hüzünlü içim
gözlerim kızarmış,aklım karışmış
nedir izleyeceğim en önemli kesit

aklım fazla karışık durumda
zaman akıp gidiyor..sessizce
hafif bir müzik yayılıyor vücuduma
düşünüyorum kara kara...uçuyorum

evet uçuyorum göklere olmasada
ruhum akıp gidiyor deniz dalgası gibi
okyanusun ortasında kalmak istiyorum
buz gibi...sağuk içime işlesin !

ve dönmesin hiçbirşey geri
sadece sevdiğim götürsün beni ileri
bilemiyorum ne demeli..
aşk mı ? yoksa hırçın bir gaflet mi ?

suya hasret kalmış çöl gibiyim
susuz gözükür ama okyanustur çöl
o koca çölünde aşkı vardır aslında
çünkü,o koca çöl kendi serabını içinde görür

suyu göremeyen sadece insanlardır
insanların gördüğü seraplar
çöllerin en baş yarasıdır
ve acısıdır bilinmeyenler..yüreğim

ağlasam,bağırsam farketmez
en iyisi susmak ve gülüp geçmek
film gibidir hayatlar inanırım ve gerçek
çok istiyorum tek başıma denizde yemek yemek !

tükenmez dertler var içimde
kendi zorluğumda bitmek tükenmek bilmiyor
sormuyor kimse...dertsiz görünmek zorunda başım
ve yanlışım...sevmekti insanları sebepsiz sebepler için

tesirler olmaz şaha kalkan atlara
aza tamadır şükürün hüsranı
sarılmak kolay hissetmek zordur anı
ne hayaller bitti ama hepsi yandı

uçsuzum,bucaksızım,ulaşılmazım
ben o yolun sonuyum
çizgileri başında sonsuz anlamı taşıyan
o okun ve kendi dünyamın sonuyum...