1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
973
Okunma
Bir güneş kadar parlaktın
candan cana yakındın
bir yıldız kadar uzaktın
erişilmez ve bi o kadar uzaktın
büyüdü dertlerim büyüdükçe ben
kader denilen şey
tuttu yakamdan
çekti boşluğa..
insan yaşayamam desemde yaşıyormuş
ihanetle,acıyla gelişiyormuş
yalnız kalmaya alışıyor
yaşamayı öğreniyormuş
büyümek için insan
batan güneşi değil
doğan güneşi istiyormuş
ölmeyi değil de yeniden doğmak istiyormuş
kaybolan bir yıldız değil
hep yeniden parlamak istiyormuş
kuş olup uçmak
yeniden yeşermek
yeniden açmak istiyormuş
benim karanlık dunyama
hoşcakal demek istiyormuş...
Cevap Yaz