NA’Ş OLUR, DOSTLAR!

Dost, eylemez dostuna kusur
Sohbetleriyle bulurlar huzur
Muhabbette gönülde yer bulur
O Sohbet-i Muhabbet ile olur

Dost, dosta mevsuk-ul kelimi
Gönülden olur ona mevhibesi

Tatlı, tatlı sohbet eylemek..
Ruhun lezzetine meyletmek
Âlem-i Gönülde birleşmek
İse; âlem-i esbabı neylemek

Dost dosta mevsuk-ul kelimi
Gönülden olur ona mevhibesi

Afifâne, dostuna eğilen başlar
Her derde gözden akan o yaşlar
Dostlar itaat eyler, eğmez kaşlar
Dost için ona; na’ş olur, dostlar!

Alem-i Sır

SOHBET: Konuşma, sevdiği kimselerle yapılan toplantı.
Birlikte oturup tatlı, tatlı hakikat üzerine konuşmak
MUHABBET: Sevgi, sevme. Sohbet. Ruhun, kendisinden lezzet duyduğu şeye meyletmesi.
MEYL: Ortadan bir tarafa eğik olmak. İstek. Yönelme. Arzu. Sevme, tutulma, âşık olma.
Gönül akışı.
MEVSUK-UL KELİM: Sözlerine inanılır. Söylediği şeylere i’timad edip güvenilir.
İ’TİMAT: (İtimad) Güvenerek bağlanmak. Emniyet etmek. Bir şeye kalben güvenip dayanmak.
MEVHİBE: İhsan, sevgi. Hediye.
ÂLEM-I ESBAB: Sebepler âlemi. Her şeyin bir sebebe dayanarak olduğu âlem. Bu dünya.
NEYLETMEK: Ne yapmak
AFIFÂNE: f. İffetlice. Temiz olarak. Nazif olarak.
İFFET: Namus. Temizlik. Perhizkârlık. Nefsi behimî temayüllerden men etmek.
Helâle razı olup haramdan kaçınmak.
PERHİZKÂR:Perhiz eden, nefsini tutan. Zararlı şeylerden, günahlardan sakınan.
TEMAYÜL: (C.: Temayülât) Meyletmek. Bir cihete iltifat etmek. Bir tarafa eğilmek.
Bir yana çarpılmak. Bir yana veya bir kimseye fazla taraftarlık ve sevgi göstermek.
CİHET: (C: Cihât) Yan, yön, taraf. Sebeb, mucib. Vesile, bahane. Evkafça olan vazife, maaş.
Yer, mahâl, semt.
NA’Ş: (naaş) Kefene sarılıp tabuta konmuş ölü. Cansız vücut.

NOT: Lütfen!..Bu ve buna benzer (kelimelerle) yazdığım bazı şiirlerimi yanlış algılayıp anlamamanızı rica ediyorum. Bazen böyle yazmak bana değişik bir ilham veriyor ve hoşuma gidiyor, ondan yazıyorum. Herkese saygılarımla, teşekkür ederim!