Yaşarken yaşanmaktan usanılan,
İçindeyken üzerine ‘kiralık’ yazısı asılan,
Her odası ayrı bir emlakçıya dağıtılan,
Sahipken dünyanın kalbi coğrafyaya,
Parça parça demokrasiye hediye edilen,
Yetim malı gibi sokakta bulundu bu vatan sanki!

Bab-ı Ali’den Çankaya’ya,
Hiçbir şey değişmemiş sanki,
Kışkırtan aynı, kışkırtılan aynı,
Ruh aynı, söz aynı, senaryo aynı,
Kimi der; verelim gitsin!
Kimi der; satalım gitsin!
Kimi seyreder; kirala gitsin!
Sanatçısı, aydını, siyasetçisi ‘Tarihi Fırsat’ derken;
Mezarlıktan koro yapma gayreti sanki!

Kimilerinin gözleri yorgun,
Güneşin doğuşunu beklemekten,
Kimileri UEFA finali ile yetinmekten,
Ruhlar durgun, gönüller üzgün,
Zaman; gözyaşı yerine, ter akıtma iken;
‘Ağlama Duvarı’ sadece Kudüs’te zannediyorken!,
Ankara’da birçok ‘ağlama’ makamları oluşmuş sanki!


Biri der; sen şöylesin!
Biri der; sen de böylesin!
Diğeri der; beni de unutmayın!
El ele, koşar adım dipsiz çukura,
Ne olup bittiğini anlayan yok sanki!

Kimi bir bilen peşinde,
Bir bilen ise, telefon beklemekte!
Kimi elinden makamı alındı diye,
Siyaseti adeta sirke çevirmekte,
Boyanıp boyanıp yenilenen suratlar sahnede,
Milletin sabrıyla alay edilmekte sanki!

Asırlardır her çağrıldığı davete icabet eden,
Vatan için kanını, canını seferber eden,
Amasya, Erzurum, Sivas kongreleriyle ‘inancını’ ilan eden,
‘Devlet Baba’ olmuş; sanki ‘Üvey Ana’
Hakkını, halkını uluslar arası arenada beğeniye sunmuş,
Satan satana, alan alana,
Fabrikalar, bacalar, üveylere özelleştirilmiş!
Altımızdaki toprak da ‘mayın’lı sanki!

Sessizlik; yurdumun üstünde biriken bir öfke,
Sanki bir fırtına kopmak üzere,
En son İtilaflar aldandı, Maraş’ta Antep’te,
Yeniden Milli Mücadele doğuyor sanki!
İnsanlar; ilme hakikate uyanıyor sanki!
Hüseyin PAŞA