Patiska gibi örtüyor şehrini kar,
Yorgun dallarda alaca aklar,
Bahçende lâleler üşüyor yar!
Pamuk ellerin sıcaklık saklar,
Çözülsün buzlarım, bedenimi sar!

Şehrin kirlerini kapatsın tipi,
Kaybolsun izleri, tüm günahların!
Geceler arınsın, çekilsin ipi;
Beyazla örtünsün, üzeri siyahların!
Duvaklı şehrinde, sensin gönlümün kipi.

Kristal kentin buzdan kulelerinde,
Değerli bir avize gibi ışıldarsın.
Tuz dökmeye gerek yok caddelerinde,
Bakışların eritir, patikalar açarsın;
Yol alır ruhum, ak gülün halelerinde.

Kartopu oynayacak yârin uzakta,
Şimdi seninle ballı kar yemek vardı.
Titriyor harflerim soğuk yatakta,
Terlemek için koynun, alevden hardı;
Sensiz ağarıyor saçlarım, tel tel şakakta.

Bir cemre gibi düş gecemin ayazına,
Donmuş nehirler yeniden çağlasın!
Kırık mızrap değsin bamteline, sazına;
Uyansın serçeler, sevincinden ağlasın!
Ulaşalım bir ömür, mutluluğun hazzına.

27.01.2010
Muhittin Alaca