18
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1988
Okunma
akşam olur, başlar yalnızlıklar
hicran düşer,
efkarlarımın ortasına
ince bir çizgidir
kadehlere vuran kahırlar
yudumladıkca türküler dökülür
odamın sessizliğinde
hıçkırıklarım bağrımı döver
ağlarım...
ey gönlüm nerelerdesin şimdi
sığınma, bilinmez sokaklara
ilticaların olmasın
baykuşların tünediği mekanlar
yasaklansın sende
yol verme
çiyanların dost gülücüklerine
yanarsın ummadığın anlarda
ölümündür kimsesiz kalışın
unutma gönlüm!
içinde bir sevdan varken
kıvrılmış düşlerinde
kırmızı karanfil gülüşlerine
ay ışığı yalnızlığına elvedalar çekiyorsa
daha hangi kuytularda sendelersin
ayaz yemiş rüzgarlarda
bağrı açık meydan okursun geçmişine
kalk haydi
yakamozların göz kırpışlarında
yarınların sevgisini gör
ey gönlüm!..