bu baharda zambaklar açmadı
bahtımın karanlıklarında
sarı çiçekler boy vermedi nedense
mevsimler mi şaşırdı iklimlere
karlar mı yağdı zehmeri haziranlara
günbatımı üşümelerinde
dağ yamaçlarına kırağlar mı üşüştü
senli düşlerimde yangınlardayken...

halbuki ne büyük pembe hayalleri
ilmiğe dizmiştim yarınlar için
bağrımda büyüttüğüm sarı papatyaları
başına taç yapayım diye
yürek yağmurlarında sulamıştım
gel gör ki; hayatın puştluğunda
nerden bileydim kahpeleşmiş tuzakları
sevda yolunda bizi vuracaklarını
aahh kanayaklı sevgili...sızılardayım...

bu adam ne belalar gördü ömründe
boyun bükmedi namerdin itliğine
sevdamin onikisine
ne hançerler sokulmak istendi de
yiğitliğimden ödün vermedim korkusuzca
hiç unutmam şakağima uznan namlu soğukluğunu
paralar saçılıp günaha bandıramadılar
ak alnım, nur gönlüm kürşad kaldıkca
bir ömür sendeyim be yürek yangınım...