Son sözüm yadigar kaldı,
Sessiz çığlıklar atan,
Barut kokan gecelerime;
Ferhat olup haykıramadım
Gökyüzü şahit oldu,
Söylediğim tüm heceler’ime...
Suskunluğum gözyaşımla doldu,
Anlayamazdı hiç kimse,
Hiç kimse sen olamazdı,
Sensiz kalan şu gönlümde.
Sen bembeyaz hayallerimi çalarken,
Bir koşuda haber verdi rüzgarlar,
Hüzünle yağan yağmurda,
Yüreğimdeki tüm sevgilerimle ıslandılar.
İnce ince nakışlar işledim yüreğime
Ateş renginde,
Kan renginde güller derilmiş,
Gecelerden el etek çekilmiş,
Bense artık yorgunum.
Yorgun düştüm bu sevda da,
Aşkın adına değil;
Ben kahrına vurgunum.
Kaldır başını eğme,
Bak şu gök kubbeye,
Bu alemde zerre kadarsın...
Sevdam kefen biçti vefasızlığına,
Sonbaharı gördüm hep seninle,
Gidişine bir şarkı besteledim,
Duyarsın belki günün birinde,
Bu da son bestem olsun istedim.

Yaşar Cerit