Güneş doğmuyor yokluğun çekilmiyor
Gün bitmek bilmiyor, içim bir tuhaf
Bakındım durdum etrafıma gözlerim nemli
Başım çok ağrıyor inan ki
Yokluğundan nefesim kesiliyor
Sanki kimsesiz gibi bir boşluğa düştüm

Ne tuhaf bir duygu yine akşam oldu
Karanlık bastı sanki yüreğimi yok edercesine
Uykularım yanaşmıyor bu rıhtıma
Martı çığlığında uzaklaştın bugün
Ellerim havada el salladım.
Daha iki gün olmamıştı ayrılmayalım diyeli.
Oysa şimdi ayrı yerlerde ayrı mekanda
Eminim sende uykusuzsun...
Ya ilaçlarini aldın mı?
Hani hep unuttuğun mavi kapaklı

Bak meraklandım işte sormadan edemedim
Gülümser gibisin hoşuna mı gitti sormam?
Neyse bugün öyle yada böyle geçti işte.
Yarınlar ne olacak dersin
Nasıl alışırım yokluğuna düşünmek bile acıtıyor
Yüreğim sancıda gözlerim dalgın dalgın bakmakta
Ne yalan söyleyeyim ki sensiz olmuyor
Bu gün çay içmedim ilaç almadım...
Sende sabahı zor ettin
Işıkları söndürmüşsün erkenden.

Bilirim karanlıkta düşünmeyi çok seversin
İşte ikinci sabah uyandım ilk işim sana bakmak oldu
Birden ürperdim
Yokluğun birden tüm ağırlığını hissettirdi inan ki
Şimdi bakındım durdum ya sesin ya görüntün
Bir yerlerde kalan gülüşün
Görmek için elindeki çay bardağını uzattığın simiti
Yoksa artık hayallerde mi kaldı...
Başım düşmez mi nereye koyacam şimdi ben
Gel yasla başını diyen sesin artık yankılanmıyor
Martıların çığlığı bir çığırtkan gibi saldırgan
Yalnızlığımı sorguluyorlar sanki kendilerince
Ama sende buralarda bir yerdesin
Lodos kokunu getirdi bana...
Şimdi ellerinle gözümü tutup
Kim geldi bil deseydin ne olurdu
Biz daha büyümedik ki, saklambaçta oynarız..
Yakar top nasılda atardın
Bazen canımı yakardın

Nedenini sende biliyorsun değimli
Ağlasın sarılsın diye yapardın
Şimdi büyüdük mü ki biz
Bu oyunları oynamıyoruz artık
Ben asla büyümek istemiyorum
Seninle şimdi saklambaç oynamak istiyorum
Ya da hani elma dersem çık armut dersem çıkma derdik
Hatırladın mı
Biz hep elma derdik başkası yumunca da armut der çıkmazdık
Gel oynayalım annem kızmaz artık
Çünkü o yok hoş sende yoksun ya
Yoksa yoksa biz büyüdük mü ki
Kahretsin yaşlandık bile

Şimdi bak radyoda ne çalıyor
Şimdi uzaklardasın diyor Zeki Müren
Gerçekten uzaklar da mısın yoksa
Ya dönülmez ufku çalsa daha mı iyiydi allah korusun!
E o zaman neden mızıkcılık yapıyoruz ki
Çok mu zamanımız var
İşte bak ne güzel hatıralar bunlar
Ben çocukluğumu çok özledim
İçindeki oyunları masumca sevgiyle koşuşan çocukları
Annemin hava karardı gel artık demesini özledim
Sana dönüp yarın yine burada dediğimi
Tamam diyen nemli bakan gözlerini özledim
Sabah olup da keşke ben ekmek almaya gitsem diyen düşüncemi
Beni beklerken ekmeğin yarısını yiyen seni özledim
Kalan diğer yarısını da birlikte yeyip yeniden ekmek almanı özledim
Ne tuhaf ekmeklerde çok güzeldi değimli katıksız yerdik
Ben yıllarımı istiyorum geçmişimi istiyorum
Hele önce sen bir gel de
Birlikte arayalım bu kaybettiklerimizi
Haydi artık bekletme beni bilirsin inadım inat ha
Küsersem bir daha gelmem
Çok özlersin eminim
Şimdi yalnızım sanki dünya dönmüyor
Zaman durdu..
Dünyam dönmüyor sensiz olmuyor

Gurbet Meleği