Ömrüm karanlıkta nerde bir yed-i beyza,
Karanlık gitsin gönül muhtaç bir beyaza.

Kaç zamandır geçmiyor içimden hüsn-ü zan,
Bedel ister elbet böyle düzeni yazan.

Ne tarafımda acep yolum kıblegahım,
Ben yaşadım o arttıkça arttı günahım.

Bir hiç uğruna yıllarca heba olmuşum,
Aşkı ararken sevgiliyi unutmuşum.

Hiç düşünmedim ki giyeceğim kefeni,
Yıllarca çürüttüm bu emanet bedeni.

Günler yavaşça tükendi hep adımadım,
Günler tükendikçe arttı benim feryadım.

Gözlerimi kapayıp bunca yıl kaçmışım,
Ondan kaçarken geleceğimi yakmışım.

Bir anlık şehveti sonsuzluğa değiştim,
Cennetler dururken ben cehennemi seçtim.

Artık faydasız ağlayarak yakarışlar,
Mevla affetmezse bu kulu kim bağışlar.

SERKAN TOPTAŞ.
2007 SİVAS