Bir adımdı,
Atıldı.
Aldatıldı,
Bi çiçek filizlenmek istedi
Kıştı
Zamansızdı...

Bakışların düşüyor gözlerinin güdümünde gök gürütüsü gibi
Kış ayazı bir bakış üşütüyor gözlerimin alevini
Kendi soğuğunda titreyen parmak uçlarında ojeli tırnaklar
Sudan çıkmış balık misali tedirgin ve korkaklar
Zaman aşımına uğramış yıpranmış solgun benizli fotograğlar
Doğal afet görünümlü bir vedadan kalma çakma mutluluk
Bir depremin ardından geriye kalanlar...

En koyu gecesini giyecek şimdi kent
Bir martı intihar etmiş olacak cami minaresinden
Asfalt yollara zift ağlatacaksın gittiğin her adımla
Doğan her yeni bebeğin ilk gözyaşı sen akacaksın
İmana baş kaldırmış peygamberler küsecek Tanrı’ya
Bi kilisenin çan sesine karışacak önce sesin
Ölmeyi yeğleceksin yazı tura kaderinle
Sonra kiralık bi cennetin toprağına gömüleceksin

Faili olacaksın bir Tanrı katlinin
Her adımında bastığın gölgenin canı yanacak
Gölgenin gözetiminde gözlerin
Gözlerinin bebeğinde son katliamdan kalma keskin giyotin
Yasaklanmış doğruların şah damarında bi neşter
Damarlarımda kalmış biraz kanım daha var
Akıt!
Kefensiz gömdün bi aşkı bu gece
Söndür şimdi yıldızları
Ağlat yeryüzünü
Gülümse!...


Ezgin KILIÇ