Bu dağlar şirin dağlar
Sıralı dizin dağlar
Sılada bekleyen yar
Beni hasretin dağlar

Başı bulutlu dağlar
Yücesi kutlu dağlar
Bir güzeli çok sevdim
Beni unuttu dağlar

Giderken Karabük’e
Gözyaşı döke döke
İş bulamadan döndüm
Boynumu büke büke

1973-Karabük
Mustafa Göl

Bu şiirin hikâyesi: Askerden terhis olduktan sonra vakit geçirmeden Mersin’e geldim. İş aramaya başladım. Mersin’de tanıştığım kendisi Kastamonulu olan bir arkadaş dayısının Karabük Demir Çelik Fabrikaları Genel Müdürü olduğunu, kendisiyle Karabük’e gelecek olursam dayısına tanıştıracağını ve işe alınmamı sağlayacağını söyledi. Bana pek mantıklı gelmedi. Hasan,” senin dayın genel müdür olsa iş için Mersin’e gelmezsin” dedimse de. “Ben aileme küstüm de ondan geldim. Senin tüm masrafların benden, işin olmazsa da bir zararın olmayacak zaten yapacak bir işin de yok” deyince istemeye istemeye Hasan’la Karabük’e gittim. Yolda ormanlı güzel dağlardan geçtik. Bu şiirin ilk dizeleri otobüste giderken kafamda oluştu. Karabük’te gittik genel müdürün kapına, genel müdür Hasan’ı tanımadı. Dayısı genel müdür değil fabrikada işçiymiş.