o göz ki
güzellik karşısında gülümseyebilmeli
hüzne hançer gibi saplanmalı
akan yaşları sevinç kokulu olabilmeli
bakarken verebilmeli
alırken bakabilmeli
ay sunan yüregin aynası bir cemal...
bunu farkedeli asırlar oldu ya,
gel gör ki elleri ilmek ilmek cellat urganlıydı yüreğimin.
örste döğülen bir ceylanın taze canıydı
aşk adına
teslimiyetti suskunluğu.

ay sunan güzel yüreğin uzaklığı üç dünya ötesiydi
cehennemden beterdi mesafeler
ve zalim zaman.
ölmekti en dogrusu
satır aralarına gömülmeyi istedim
ve
sus
tum.

isteseydim bir çığlığıma bir dünyayı yerle yeksan ederdim
ama
sonra
kim ay sunacaktı yüreğime?
seni andım ve
sus
tum

defalarca gözlerimi aşka sıvadım
ama her seferinde
yağan yağmurlara yenildim
aya karşı sunumumu geri verdiler bana
aşktı o
yaralıydı
yarasından ışık akıyordu
öfkemi bohçaladım
verdim dibine cehennemin
yürek istedi
ve
ben
sustum.





k.t.