7
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1228
Okunma
Kuzey rüzgarı
Vururken duygulu buğulu sesimize
Umudumuz
Çiçeğe hayat veren su damlasıydı
Her gün biraz daha hüznü gülüşüne ekledim
Dalgalar çarparken göz çukurlarıma
Sonra sen geldin
Karanlığın içinde parlayan deniz feneriydin
Gözlerin yüreğimdi
Orda ben vardım
Suskun sancılar sarsada bütün aynaları
Yalnızlık nöbetleri
beklesede her sokak lambasın da
sevdiğim kalbimde ki yerin
ellere kanar mı sandın
şimdi yağmurda ıslanan
ayak izlerine bakarken
mevsimlik işçiler gibi
yazıp açıp kışın sönermi
içteki buruk sızı
bu yoldan dönüş yok
kalp hassas nefeslerde
kendini rüzgara sal
gökyüzünde maviler denize mahkum kalsın
ölümsüz yaşayan sevdalar inadına
yüreğin bende kalsın
2010...
5.0
100% (3)