İSTANBUL

Hey İstanbul, İstanbul hadisle kutlu şehir,
Peygamber, müjdesine erenler diyarı hey!
Geçmişten geleceğe mutlu, umutlu şehir,
Surda can güllerini derenler diyarı hey!

İnciden gerdanlığın yakışır boğazına,
Efsunlu maviliğin doyum olmaz hazzına,
Sahilde kulak verdim katibimin sazına,
Eyyubel Ensariyi görenler diyarı hey!

Topkapı, Dolmabahçe tarihinle ömürsün,
Yıldızlar inci dizip güneş saçını örsün,
Cihan ki sana hayran aşığındır görürsün,
Sevdayı gizemine serenler diyarı hey!

Erenlerin nuru var sırlı gecelerinde,
Bir devre isim verdin lale bahçelerinde,
Türkçe sende bilinir dilber lehçelerinde,
Bizans’ı bu topraktan sürenler diyarı hey!

Kubbeli camilere gerilirken mahyalar,
Allah Allah, lafzıyla süsleniyor sayfalar,
Barbaros’la sulara hükmederken tayfalar,
Ufka umut tülünü gerenler diyarı hey!

Çağın ordusu dedi Fatih, altın nefere,
İslamla kucaklaştı ulaşırken zafere,
Cennet diyar dediler senin konduğun yere
Şehri yarın yarisin yarenler diyarı hey!

Gülhane şenlik yeri Çamlıca’da eğlence,
Rüzgar, minareleri dövüyor ince ince,
İnsan kendini bulur Üsküdar’ a gelince,
Sevgiyi sevenlere verenler diyarı hey!

Asya’dan Avrupa’ya açılırken kapılar,
Dört kıtaya hükmetti Osmanlı’da sultanlar,
Senin için can verdi yedi başlı civanlar,
Bizans’a al sancakla girenler diyarı hey!

Rabia BARIŞ