Değerli dostlarım bu defa "akrostiş" in "akrostiş"iyle sizinleyim. Umarım beğenirsinizç Bu arada akrostiş şiir hakkında birazcık ta bilgi vereym dedim...aeo


Dizelerinin ilk harfleri yukarıdan aşağıya doğru okunduğunda bir sözcük oluşturan şiirlere akrostiş (ilkleme) denir. Divan edebiyatında akrostişe muvaşşah ya da istihrac denir.

İlk akrostişleri Eski Yunanlı ve Romalı şairler yazmıştır. Bu şairler dizelerin baş harflerinden oluşan sözcüklerin anlamı ile şiirin konusu arasında sağlam bir ilişki olmasına özen gösterirlerdi. Hatta eskiçağın oyun yazarları, oyunun ana düşüncesini veren başlangıç bölümünde bile akrostişten yararlanırlardı. Sonraki çağlarda da ozanlar özellikle sevgililerinin adına düzenlenmiş akrostişler yazdılar.

Türk edebiyatında akrostişi daha çok Divan şairleri benimsemiştir. Şiirlerini sundukları padişahların ya da ünlü kişilerin adlarını, hatta özelliklerini akrostişle yazan pek çok şair vardır.

Bazı akrostişlerde dizelerin yalnızca ilk harfleri değil son harfleri de bir sözcük oluşturur. Bunlara çift akrostiş denir. Bir zamanlar şairler arasında becerinin ve ustalığın göstergesi sayılan akrostiş günümüzde eski önemini yitirmiştir.

Akrostiş şiire örnek;

Varolan bir sen, bir ben, bir de bu bahar
Elden ne gelir ki? Güzelsin, gençliğin var
Dünyada aşkının kurbanı olayım
İnan ki bir daha geri gelmez bu günler
Âlemde bu andır bize dost esen rüzgar

Cahit Sıtkı Tarancı