6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1061
Okunma
Umudu çıkarsak,
unutulmuş tozlu sandıklardan.
Kayıp anılarımızı sahiplenip,
kırsak zincirlerini zamanın.
Hüzüne bir kelepçe takıp
atıversek kör kuyulara.
Her mevsimde baharı getirse kuşlar,
ve ötüşleriyle dem tutsa sevdalılara.
Miyadı dolsa tüm ayrılıkların,
kavuşmaların hışmında boğulsa hasretlikler.
Kısmasak bıraksak sevgiyi
........özgürce
Dağların zirvesinden,
Maviliklerin hükmüne..
Sonra,damla damla düşse,
Sevgisiz ,kurumuş ,yanlız yüreklere.
Yağsa....durmaksızın
Bütün kirlenmişliklerin üstüne.