Uçurumun katında doğduğunda

fırtına ejderhası

güneşle döğüşmeye başlar

tahtındaki ay ışığını devirip

yıldızlar sürüsünü güderken

yalnız bir çoban,

postunu çaldırıp, koyunsuz kaldığında

kurt sürüsüne yer arar, cehennemde

bir mızrakı sağ,diğeri sol omzunda

dört kanatlı atlı, kovalarken eşekleri

oyuncular aynı ip üzerinde olup

görev yerini değişir

şafak vaktini çalan

densiz hancı

sabıkalı yolcularla ortaklaşa

vurunca gözlerinden

dört kanatlı atlı’yı

yüzyılı sonlandıran ejderha

zamanın koynunda döl/süzer

balık adamlara, deniz anasını boğazlatıp

taçsız kadınına, çirkin soy doğurtur

kağıttan katil, kirli kuyusunda

bir başına karanlıkla paslanır

zihinsiz gezen hancı ve köpeği

ucube uşağı yalınayak iteleyip

pencereden attığında

başı buluttan bir adamın

çatısında konaklar

tek gözü dişinde sallanan

şeytan yemişini dağıtıp

tarihi terazisinden çözer

bir kez daha doyurulur

aç gözlü günahkar

ve

iki ayağını çukurdan kurtaramaz

boğulur

dört kanatlı, atlı tarafından

kubbesi sarsılan mezara kilitlenip

küresi tepsiye dönen sahnede

sonsuz sessizlik başlar...


Nurcan Talay
25.07.2009