Ufacık yüzü ,
mekanı köprü üstü.
Adını sordum hüzünle,
“Bulut” dedi kederle.
Bembeyaz teni,
Kömür karası gözleri.
Top oynarken yaşıtları ,
Bisiklete binerken,
Bulut uyanır erkenden.
Bulutun gözleri uykulu
Bulut bakışları buğulu,
Erkenden köprüye geliyor,
Okul param deyip,
Mendil, kalem satıyor.
Soruyorum anlatıyor.
Yüzünden masumiyet,
Gözümden kaçmayan
Samimiyet akıyor.
“Senin annen baban yok mu “yavrum” diyorum
Umutsuzça başını sallıyor.
“Ben öksüz ve yetimim teyze ,
Bir amcam var oda köyde,
abimle kalırız,
Tek gözlü evde”.
Diyor.
Başını okşuyorum sevgiyle
Kolayı seçmiyor,dilenmiyor
Okula gidiyor,
Arada bu köprüye
Mavi önlüğü ile geliyor.
“Helalinden kazanıyorum teyze “diyor
ufacık yaşında
Hayatın tüm yükü omuzlarında
Abisi ile hayatta
Yaşam savaşı veriyor
Bu günde Bulut köprüde kalem satıyor,
“Teyze keyfim yerinde bu gün “diyor
“İki kalemim kaldı elimde
Sende alırsan bunları teyze
Az sonra diyor
Sahildeki parka gideceğim,
Artarsa param,
Artık bugün simit değil,
Canım çekti,
Köfte ekmek yiyeceğim”diyor.
Doluyor gözlerim,
Titriyor dudaklarım,
Tüm paranı ver diyor yüreğim.
Bulut lunaparka gitsin,
Salıncaklara binsin,
Dağılsın hüzünleri .
Çarpışan otolarda neşe dolsun ,
Heyecan dolsun yüreği.
Kuş olup kıpır kıpır göklere ,
Uçsun uçuşsun yüreği,
Bir kere cocuk olsun.
………………….
Kurtarlmalı bu çocukları
Bir yolu olmalı
Vicdanı olan her kes taşın altına
Elini koymalı,
Sadece el ile olmaz
İnsanı sevmeli ,
Sevgi- merhamet dolu yürekler olmalı.
Bulutlar birer tomurcuk açacak ,
Sahip çıkılmazsa bulutlara
Bir gün ;
Bulutlar ,aç kurtlara yem olacak…!

Not:Bulut hemen hemen her gün işe gelirken köprüde gördüğüm elinde mendil kalem gibi bir şeyler satan çocuk.Bu sabahta ordaydı yani köpürüde durdum konuştum elindeki kalemleri satın almadan yardım etmek istedim kabul etmedi ben dilenci değilim dedi. Bu satırları da gelir gelmez ondan aldığım kalemle yazdım. Duygulu ve vicdanlı yüreklere gitsin bu satırlar.

25.05.2007
10:15