Yalnızlık rıhtımının sardığı bir sensizlik gecedeyim.
Yokluğun bedenimi sızdırırcasına sarmış bir haldeyim.
Seni arayan yalnız bir kalbin düşeşindeyim.
Sessizliğin bedenimi sardığı bir zamanda gelir misin?
Yokluğunu yaşadığım bir zamanda çıkagelir misin?

Hasretinde sardığı şu gönlüm, bilsen ne halde,
Sensiz iken yaşayabiliyor mu acaba, farkına bir varsan.
Farkına varsanda beni anlasan
Ve bir daha yalnız bırakmasan beni ve seni seven şu kalbimi.

Ansızın, bir zamanda çıkagelsen sevdiğim,
Mutlu etsen, sevinçlere boğdursan gönlümü.
Bekliyorum, zamanın su gibi geçtiği vakitler.
Haydi; çıkagelsen ansızın sevdiğim,
Mutlulukların yüzümde tebessümünü görsen.

Senide kendim ile mutlu etsem.
Sonsuzluğa, ebediyete beraber kucak açsak.

Yalnızlık rıhtımının bedenimi sardığı zamanda,
Multu olsak, beraber olsak diyorum...
Kabul buyurur musun sevdiğim,
Yoksa beni terk edişinle yalnız mı kalsam.

Sana seslendiğim gönlüm ile,
Kabülümü buyurur musun sevdiğim.
Benimle birlik olup, sonsuz olur musun sevdiğim.



~~ Mehmet Taş ~~