Bir kız varmış çook uzun yıllar önce
Anası da,babası da yolcu olmuş ahrete
Yapayalnız kalmış,anlamış her şey fanice
Görmüş ki gelenler bir gün gidecek
Oluverenler bir zaman elbet bitecek.
Bin derdi,bin acısı varmış bu garip kızın
Aklı ikrara başlamış:olsaydı bir sazım
İnlerdim ıstırap çemberimle yalnızlığımla bazı.
Gitmiş çalgı dükkanına Memed emmiye
Söylenmiş durmuş:bir diyeceğim var bak hele!
Memed emmi şaşmış:hayır ola kız Emine?
Bir derdin mi var,gel otur,anlat hele.
Bir saz istiyom memed emmi ıstırap çemberime
Berdimi anlatayım,anam geldi aklıma yine,
Beni kucağına alır,uyuturdu gece ninniyle
Gözümü kırptım mı uyuduğumu zanneder
Alnıma kondururdu bir tatlı buse.
O günler aklıma geldi,ne yapayım şaştım yine
Bir şey sardı beni memed emmi,bilmem ki ne
Adını,ıstırap çemberi koydum bir düşüncede.
Bakmış ki,memed emmi yanıp kavrulmuş derdine
Aktı ya memed emminin gözünden yaşları yine.
Ne ola memed emmi bu ağlaman niye?
Üzdümse ben seni hakkını helal eyle.
Dur kızım dur,gel otur sen şöyle
Al şu sazı da,ortak olsun ıstırap çemberine.
Belki de bu güne kadar aldığı en güzel hediye.
Başladı çalmaya,bir türkü de tüttürmeye,
Anasına mesaj yolladı sazdaki sözleriyle
Bekle beni ana,bekle,geleceğim hoş bir güne
Gözün arkada kalmasın,emanetim memed emmiye
Bak verdi bir saz garip kızın Emine’ye
Ortak olsun diye ıstırap çemberime!!!