Ey benim görmeyi özlediğim sevdiceğim
Erişilmez dağların üstündeki gözbebeğim
bir bilebilsem gözlerinin rengini
görebilsem yüzünü,varsa eğer siyah benini
hissetsem nefesini,farketsem bir özelliğini
bir inandırabilsem kendime, yaratılmış herhangi biri
hiç ağıt yakarmıydım kafdağına o günden beri

sana ulaşmak için yaptıklarımdan sonra
yorgunluğa aldırmayan gözlerime baksaydın ya
ne bileyim, selam versen,bir tas çorba içirsen
ama hala o vurdumduymaz halinle hala SEN

peki ya ben....
en küçük ayrıntını öğrenmek için
hep kendinden birşeyler veren ben
zirvedeki SEN için Kafdağına çıkan ben...
milyon kere beni sevsende artık sana gülemem
sen değilmisin bir damlan için
bin denizimi ateşe veren&
sen değilmisin bir günün için
bir ömrümü bitiren...
sen bekle orada
bunca yıl çıktıktan sonra
bir şey yok diye döndüm diyemem
herhangi birisi diye sevgime hakaret edemem
inmek düşmekten daha iyi belki ama
ayırdedecek halim kalmadı adeta...
ister inersin arasıra aşağılara
ister hep kalırsın orada
sıfırı tükettim,halim kalmadı
günlüğün sonuna not düşmeyi unutma.....