Sessiz sokaklar solgun sensiz ne bizarlar
Artık ne bir kuş sesi var ne de şevk ey yar
Dağlayan hasret yüreğimi hüzünle bağlar
Şimdi halime kim yanar, hicran içimde nar

Ne sevda yüklü yürürüm ve ne de ölürüm
Hayatın bağrından neşet eden sürgünüm
Mahkûmiyeti iyi bilirim özlemi yâd ederim
Kimseye söz etmeden nefeslenirim üşürüm

Neye meftunum ve kime ram olan adayım
Ruhumun kanatlarında hala ben yastayım
Kalbi umutlarımla niyazdayım ve nazdayım
Ve ömrün kalanında hazanı koklamak yatım

Sen nerdesin ve kimin deminde kafestesin
Sen sessiz çığlığın hicranını nerden bilirsin
Ne bir busesin ve ne de aşkın erdemindesin
Sen kalp sesiyle terennüm edilen bir naifsin

Ey zaman ve ömürde kalan anlamlı heyecan
Artık geçip gidiyor dizlerden dermen ve kan
Ne kadar nazar etsen de temaşa etmiyor can
Zaman içinde yeniden dirilmek için uğraşır an

Sanırım sana elveda deme vakti geldi çoktan
Ve şimdi hatırında ne kaldıysa korkmadan an
İşte hala kan akıyor damardan, aşk umutken
Ölüm seansı yakınken, dirliğim elemle bir dem




Mustafa CİLASUN