Özlem

Hak ile batıl-ı ayırdım ben.
Kör ile ama yı böyle tanıdım.
Zulmetler içerisindeki dünyadan,
Ay ışığını avuçlarıma aldım ben.

Ayet-i nur ki verdi şah-ı aşkım.
Yıldızlar dökülür ellerime ellerinden.
Görebildiğim her bir mucizede,
Aşk yolunda yağarak çağlayan olurum.

Hey hat! gel gör ki aldığım her ahenkten,
Alnım yapışır yere O’na secdeden.
Tekrar dirilmek için bilki ben,
Haz alırım o ay devrinden.

Sevgiyi çizdim, bu sebeple kalbime
Hasret rüzgarları eser yüreğimde,
Aşkın bir yasasını çıkarmam ben,
Bir de sönmez güneşi kalbimden.

Ölüm mü? Bu sevda da ölüm yok.
Hayat mı? Sevdikçe diriyim ben.
Gülüm Sana olan özlemim den,
İnan ki aslı ile ferhatı geçtim ben.

Her ayet, haber verir bana senden.
Ey dildar! seni tanıdıkça bilki aciz,
yıkarım engelleri gelen her yönden
Biliyorum ki Sen varsın diye varım ben.

Hamiyet Yalazan