ÖMRÜMÜZ

Bir noktadan oluşup, çizgiye dönmüş sanki
Hem “an”lık, hem “sonsuz” olan ömrümüz
Son nokta da konulmuş, nedir elimizde ki
Bakarak mı geçecek ardımıza ömrümüz

Dünyamız kurulalı değişti mi kurallar
Sonsuzluğa çıkmadı sizce kestirme yollar
Ölümsüzlük arıyor, zavallı aciz kullar
Ecel hemen gelse de sona ermez ömrümüz

Neden varız Dünya da, neden yaşıyoruz ki
Bedavadan bir ömür sürmek mi bizimkisi
İnsan olup insanca yaşamayı bilmek mi
Sorulara cevaplar arar geçer ömrümüz…

Bazen aşık olurda gönül verir gönülden
O aşk yaralar onu gönüldeki yerinden
Aşığının sunduğu, baldır olsa zehirden
Yudum, yudum içerek, geçer gider ömrümüz

Bazen yardım elini uzatır insanlara
Bazen açar gönlünü, benzetir ummanlara
Bazen çiçek açar da, o kapkara bağrında
Adım, adım dererek, geçer gider ömrümüz

Dalar gider gözleri, hayat bulur sema da
Yıldızları zapt eder, bıkkınlık var dünyada
Devamlı uykudadır, gönül her an rüyada
Uyanınca bitecek, şu yalancı ömrümüz..

07.06.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara