DİNLERKEN, ÇIĞLIĞINI MEHTAP’DAN
(M. Altan’ın ’Toprağında Gök Masalı’ na...)

’Toprağında Gök Masalı’
Dinlerken, çığlığını Mehtap’dan
Düşüverdi aklıma... yarım yamalak!
Meyremce’nin Çukurova hikayesi.

Zaman
İmbikten süzülüşüdür ömrümüzün
Hiç büyüme çocuk!

Zıba Dede’nin kükreyişi
’Kaçaklar bulunacak! ...’
Anlatırken, ağlatırdı beni ahhh diye inleyişi
Namus kanla yunulacak.

Zaman
Hayallerin, düşlerin ufukta yükselişi
Gülümse çocuk! ...

Andıl da bulunur kaçaklar
Oğlan dövülerek bitirilir....
Kız ve doğmamış bebesi asılacaklar
Töreymişşş! korkaklara kan içirilir.

Zaman
Samanyoluna seyahat ediş... ve düşüş!
Uyan be çocuk!

Ve
Yılgın Yağmur’un hıçkırığı duyulur
İsimsiz mezar taşları ardından
Her canlıya buyurulur
’Geçeceksin! varlığından, varından...’
VEFASIZLARA duyurulur.

Zaman
İki kapılı hana... konukluk... geliş ve gidiş
Beyazatlı da! bekleyen de öğütülecek!
Bir gün sende... anlarsın çocuk!

Madem ki hayattasın... yaşıyorsun
Kapın çalınana kadar her şeye
Boş veeeeerrr be çocuk!

Zaman
Her şeye rağmen ağlamak zamanıysa çaresiz
Göz yaşı çöllerde çok çabuk kurur
Denersen! ... çocuk!

Adanasız, 06.01.10 Yılgın Yağmur