Sokak lambasının altında
Gece karanlığına sığınan ikimizdik.
Sen, usulca çektin uzağımdaki tarafıma ellerini
Saçların rüzgar ve titrek ışıkta örterken yüzünü,
Usulca bakışlarında ayrıldı gözlerimden.
Ne ten kalmıştı geriye ne bakış
Sen benden usulca gidiyordun ...
titrek ışık,ılık rüzgarda
...

Ayrılığı dahil etmiştin sevdamıza
Öğrenecektim sevgili! Usulca ayrılırken sevmeyi.
Öylesine doluydum ki senle,
Sen, usulca süzülürken karanlığa
Ben beton bir aşık büstü gibi baka kaldım senli tarafa..

Bir daha anımsayamadım senli sevgiyi,
Şimdi hasretle sevişmeyi öğrendim
Tamamlanmamış her yanı yarımlık bedenimle.
Rüzgarı bile yarım yaşar oldum sevgili
Usul usul seni düşlerken titrek ışıkta.

Öylesine dolmuşum ki sevgili..
Çözülür mü? Bu büst,
usul usul
Senli taraftan bir iz görse...
kİnRa