Aşka yüreğini kapamış bir sevdalı’nın,
Her yansımasının elbet bir yankıması olacaktır ...!



Hiç dili olmazmı kalbin?
Gem vurabilir misin kükreyen yüreğime?
Okadar kolay mı sensiz olmak.
Duyurabilirmisin kırılmış kalbin çatlakları arasındaki çığlıkları?
Duyurabilirmisin?

Durulur mu bıçkın sevdanın önünde hiç?
Ekin arasındaki ayrık otları gibi sarar adamı, koparamazsın.
Yosun olur sevdam yüreğinde,
İstesende kazıyamaz et ve tırnak gibi ayıramaz kanatırsın.

Dayanamazsın çakarsa işaret fişeği yüreğinde.
Duygularını hissedersin şakağında,
Dökülür boncuk boncuk gözyaşların,
Üzülür toparlayamazsın sana kırgın kalbimin,
Yıkık dökük parçalarını.

Dert olur yüreğinde sevdam.
Gururun aman vermez.
Boğazında düğümlenir yutkunursun.
Diyemezsin kimseciklere.
Kimbilir vijdanın el vermez, kimbilir belkide utanırsın.

Ne manası varki anlamsız duyguların.
Ezecekse beni, kesecekse jilet gibi acımasız.
Götürecekse sensizlik tireni sessizliğe.
Duyurmam hiç sesimi?
Yol alırım incitmeden üzmeden kırmadan.
Usul usul sessiz sessiz, çeker giderim sensizliğe.

Hem ağırlık yapmazki sevdam.
Varsın bitsin bitecekse, süzülsün sonsuzluğa.
Varsın gizlensin, gömülsün pamuksu karbeyazı bulutların arasında.
Varsın çığlık olsun adın yüreğimde.
Yürüsün yüreğim sonsuzluğa.
Seninle dolu, senin olmadığın biryerlere.

Olur ya birgün, özlersen Kökeli Ozanı,
Hani gönül bu ya...
Gönder işaret fişeğini.
Uzak diyarlarda adın yankılansın.

KÖKELİ OZAN