1 - OKUL ARKADAŞIM -1973


Okul arkadaşım gelmiş, beni çağırır.
Pantolonum delik, çarığım yırtık.
Hoş geldin arkadaş diyemedim ki.
Gizlendim çıkmadım, dostum darılır.
Pantolonum delik, çarığım yırtık.
Hoş geldin arkadaş diyemedim ki.


Çocukluk yıllarım, koşar oynardım.
Gelir geçer günüm, böyle sanırdım.
Geçen zamanların, farkına vardım.
Pantolonum delik, çarığım yırtık.
Hoş geldin arkadaş diyemedim ki.


Söyler hanım derki, kadere baktım.
Utancımdan kendimi, yerlere attım.
Gizlenip bir müddet, yerlerde yattım.
Pantolonum delik, çarığım yırtık.
Hoş geldin arkadaş diyemedim ki .

Şiirin Öv küsü : Yıl 1973 yılında İlk okul 5. sınıf bitmiştim ve yaz tatilinde köyde evimizde oturuyordum. Günlerden Perşembe yeni elbiselerim yıkanmış ve bende eski giyisiler içerisinde perişan bir vaziyette idim.
Kilisli bir Öğretme’nin kardesi olan okul arkadaşım vardı bir baktım onlar Annesi, Aplası ve Cemalettin MANAZ kendisi Kozdere köyünün alt kısmında okula duğru gidiyorlardı. Ben anneme, benim evde olmadığımı söyle dedim neden dedi, bende arkadaşım senden beni soracak ve geliyorlar dedim. Bizim evin önüne geldiklerinde beni sordular ve annem evde yok dedi okula gittiler ve bir müddet sonra geri döndüler ve annem yine evda olmadığımı söyledi ve onlar gittiler. Ben çok sevdigim arkadaşımı o anki durumum elvermedigi için çağırıp ağırlıyamadım ve bu durum yıllarca içime dert uldu ve daha sonraki yıllarda bu şekilde ve türkü kıvamın da dile getirdim.

Sayın değerli okuyucularım siz siz olun bu şekilde gelen bir arkadaşınızın karşısına çıkın, davet edin ve hiç bir şeyiniz yoksa önce soğuk su ikramı ile başlayarak olanı sofranıza koyarak ikramda bulunun.
Buna benzer 100 adet kitap konumuna getirdiğim şiirim var okuyuculara şimdiden teşekkür ederim umarım beğenir siniz.